روانشناسی شادی و عوامل موثر بر شادمانی

روانشناسی شادی و عوامل موثر بر شادمانی

در جهان سرور و شادمانی و غم و اندوه ،مانند تاریکی و روشنی ، شب و روز و سرما و گرما بدنبال یکدیگرند .لیکن شادی هرگز معدوم شدنی نیست . شادمانی احساسی است که همه ما آن را می خواهیم ،اما تعداد کمی از مابه آن دست می بابیم نشانه مشخصه چنین احساسی قدر دانی ، آرامش درونی ، احساس رضایت و علاقه به خود و دیگران است . عادی ترین حالت ذهنی ما حالت خشنودی و شادی است .دنیا پر از آدمهای افسرده ای است که همه عمرشان را در غم واندوه می گذرانند وبرعکس گروهی ، تمام زندگی را بدون هیچ دغدغه و با سرور و خوشحالی به سر می برند . پس این خود ما هستیم که بر کیفیت زندگی خویش تاثیر می گذاریم و بر اساس تصویری که در ذهن خود داریم شاد یا غمگین می شویم و بر حسب ارزش و اعتباری که برای خود قائلیم ، سهم خود را ازشادیها و موفقیتها می گیریم.

تحقیقات نشان داده است که شادی ،صرفنظر ازچگونگی کسب آن می تواند سلامت جسمانی را بهبود بخشد . افرادی که شاد هستند احساس امنیت بیشتری می کنند ، آسان تر تصمیم می گیرند ، دارای روحیة مشارکتی بیشتری هستند و نسبت به کسانی که با آنها زندگی می کنند بیشتر احساس رضایت می کنند . شادی فعالیت فرد را بر می انگیزد ، برآگاهی او می افزاید ، خلاقیت وی را تقویت می کند و ایجاد روابط اجتماعی را تسهیل می کند . شادی همچنین مشارکت ی را رونق می بخشد و موجب حفظ سلامتی و تا حدودی طول عمر افراد می شود . ازسوی دیگرشادی نقطه مقابل افسردگی است. پژوهشهای زیادی نشان داده اند که افسردگی با ضعف سیستم ایمنی بدن ارتباط دارد .لذا فقدان افسردگی ضعف سیستم ایمنی بدن را از بین می بردووجود خلق مثبت و نشاط بر عملکرد بهتر دستگاه ایمنی بدن می افزاید.

شادی و نشاط در سلامت ، پویایی و تحرک جامعه و مدارس نقشی خطیر و با اهمیت دارد زیرا از یک طرف در کاهش افسردگی و اضطراب دانش آموزان و از اثر علاقه مندی ایشان به مدرسه و تحصیل مؤثر است و ازسوی دیگر ، ضمن تقویت عزت نفس ، احساس امنیت ،کاهش ضعف ایمنی بدن و بهبود سلامت جسمانی وروانی فرد ، فرایند تصمیم گیری را سرعت بخشیده و روحیه مشارکتی ایجاد می کند و احساس رضایت فرد از زندگی را افزایش می دهد. شادمانی حسد را از میان می برد و زندگی را دلپذیر تر می سازد. فقدان شادی و نشاط نیز در جامعه نتایج بسیاری به دنبال دارد که از آن جمله می توان به افسردگی ، بدبینی ، ارزیابی منفی رویدادها ، بی علاقه گی به کار و فقدان وجدان کاری ،اعتیاد به مواد مخدر، ناهنجاریهای اجتماعی ، رواج خشونت و. گردد.